支持模糊查询,支持通配符和拼音查询, 帮助 。
黄莺的啼鸣声。
多比喻女子宛转悦耳的语声。
引唐•白居易 《春江》诗:“鶯声诱引来花下,草色勾留坐水边。”元•王逢 《题张后山西堂》诗:“柳行接陇鶯声迥,椶影涵波鹤思閒。”
引《水浒传》第一百回:“琼英 在城下鶯声娇囀,叫道:‘我乃郡主,保护大王到此,快开城门。’”清•王韬 《淞隐漫录·白素秋》:“耳畔鶯声嚦嚦,口脂之馥直透鼻观。”
《莺声》出自于《全唐诗》,是唐代文学家罗隐创作的一首五言律诗。
["①物体振动时所产生的能引起听觉的波。如 ~音。~带。②消息,音讯。如 ~息。不通~气。③说出来让人知道,扬言,宣称。如 ~明。~辩(公开辩白)。~泪俱下。~嘶力竭。④名誉。如 名~。⑤音乐歌舞。如 ~伎(女乐,古代的歌姬舞女)。~色。"]详细解释
["①〔黄~〕即“黄鹂”。②〔夜~〕文学上指“歌鸲”一类叫声清脆婉转的鸟。③鸟类的一科,身体小,褐色或暗绿色,嘴短而尖,叫的声音清脆,吃昆虫,是益鸟。如 ~歌燕舞。"]详细解释
hài shēng duò jiăo
shēng tăo
qì duàn shēng tūn
qiāng shēng dāo yǐng
shēng yù shí bèi
shū shēng lăng lăng
lián shēng
jiăng shēng dēng yǐng lǐ de qín huái hé
yī fèi băi shēng
yīng tí
yīng chún
gāo xiăo shēng
qìng shēng
yán shēng
yīng huáng
liǔ yīng
jiā shēng
zhēn shēng
shēng yuán
jī shēng
yă shēng
hóng shēng
qū shēng
shēng wén chéng
chū gǔ yīng
duì kǒu xiāng shēng
shēng ǒu tī liè
hú líng shēng sòu
shēng zhōng gěi fù
shēng xí
kuă shēng yě qì
dié shēng
yīng wēng
pīn yīn shēng diào
hòu shí xiān shēng
shuǐ shēng xuān téng