支持模糊查询,支持通配符和拼音查询, 帮助 。
谓挥鞭梢作响,使人肃静。皇帝视朝、宴会等用之。
谓挥鞭梢作响,使人肃静。皇帝视朝、宴会等用之。参见“鸣鞭”。
引宋•苏舜钦 《览含元殿基因想昔时朝会之盛且感其兴废之故》诗:“赤案波光卷,鸣梢电尾回。”明•高明 《琵琶记·丹陛陈情》:“月淡星稀, 建章宫 里千门晓。御炉烟裊,隐隐鸣梢杳。”
解释
1、谓挥鞭梢作响,使人肃静。皇帝视朝﹑宴会等用之。
["①树枝或条状物的末端。如 树~。末~。~头。~林。②末尾。如 眉~。收~。③古代奏乐时拿的竿子。④古同“艄”,船舵尾。","①像圆锥体的形状。②柱形物体的横剖面向一端面逐渐缩小的形式。"]详细解释
["①鸟兽或昆虫叫。如 ~啭。~唱。~叫。~禽。鸟~。②发出声音,使发出声音。如 ~响。~奏。孤掌难~。③声明,发表意见、情感。如 ~谢。~冤。百家争~。④闻名,著称:“以文~江东”。"]详细解释
dé yì zì míng
bēi míng
luán míng
jī míng jiè dàn
shāo gōng
míng luó
shāo tóu
shāo bă
yē míng
míng fèi
jiāo míng
jǐng dǐ míng wā
míng shēng shàng xià
míng wén
bào míng
míng tuó
zhōng míng
jiā shāo
yīng qí míng yǐ
páo shāo
léi míng wă fǔ
gāng shāo
shū háng yī míng
yǐn háng gāo míng
cháo míng diàn chè
léi gǔ míng jīn
míng jú
míng hóu
guàn míng
míng xiāo
fú shāo wèi jìn
rú míng pèi huán
lù míng kè
dǐng shí zhōng míng
wā míng gǔ chuī
yī niú míng dì